zaterdag 23 februari 2013

Delia Brown


Naima El Bezaz

  "De peuter is een slimmerd die continu voorgelezen wil worden. 
    'Dat heb ik al met je grote zus gedaan,' zeg ik dan. 'Vraag het haar maar als ze thuiskomt, ze kent toch alles uit haar hoofd.' 
   Koppig schudt ze haar hoofd, duwt het boekje in mijn handen en klimt bij me op schoot. Voorlezen. Ik haat het, vooral als ik moe ben. Het is makkelijker om een boek te schrijven."

Uit: Vinexvrouwen

zaterdag 16 februari 2013

Julius Geertz


Tonke Dragt

"Vandaag was het zaterdag; dat betekende op z’n minst een halfuur vertellen. Frans had een boek met verhalen meegenomen, en toen het zover was, las hij daar een van voor. Bij de laatste bladzij keek hij telkens op zijn horloge en hij las zo langzaam als hij kon. Toch was het verhaal voor twaalf uur uit. Pas over drie minuten zou de bel gaan... en ja, daar stelden de kinderen de gevreesde vraag.
'Meester, bent u gisteren bij Gr... Gr... geweest?'"

Uit: De Zevensprong

dinsdag 12 februari 2013

E.H. Shepard


A.A. Milne

"'Bedoel je dat ik er nooit meer uit kom?' vroeg Poeh.
'Ik bedoel alleen maar,' zei Konijn, 'dat nu je er al zo ver uit bent, het zonde zou zijn helemaal overnieuw te beginnen.'
Christopher Robin knikte.
'Dan zit er maar één ding op,' zei hij, 'we moeten wachten tot je weer dun bent.'
'Hoe lang duurt het om dun te worden?' vroeg Poeh angstig.
'Een week of zo, denk ik.'
'Maar ik kan hier toch geen week blijven zitten?'
'Het blijven zitten is niet zo moeilijk, malle ouwe Beer! Je eruit krijgen, dát is pas moeilijk.'
'We kunnen je komen voorlezen,' zei Konijn om Poeh een beetje op te vrolijken.
'En ik hoop maar niet dat het gaat sneeuwen,' zei hij er achteraan. 'En hoor eens even, ouwe jongen, je neemt mijn halve huis in beslag. Vind je het goed dat ik je achterpoten zolang als handdoeken-rekje gebruik? Want ja, die zitten daar maar voor niks – en het zou me heel goed uitkomen als ik daar mijn handdoeken op kwijt kon.'
'Een week!' zei Poeh somber, 'en hoe moet het dan met het eten?'
'Eten is er niet bij, vrees ik,' zei Christoffer Robin, 'anders word je nog niet dunner. Maar we zullen je voorlezen, hoor.'
Poeh zuchtte, maar toen merkte hij dat diep zuchten niet ging, omdat hij helemaal klem zat. Er rolde een traan over zijn wang, toen hij vroeg: 'Wil je me dan alsjeblieft een Goed Boek voorlezen, zo'n boek dat een Beer die Zwaar in de Klem zit tot Steun en Toeverlaat is?'
En een hele week lang las Christoffer Robin zo'n soort boek voor aan de Noordelijke helft van Poeh, en Konijn hing zijn wasgoed aan de Zuidelijke helft van Poeh en ondertussen voelde Poeh zich dunner en dunner worden. En toen de week om was, zei Christoffer Robin: 'Nu!'"

Uit: Winnie de Poeh

donderdag 7 februari 2013

Anita Klein


Hella Haasse

"De kinderen voorlezen. In hun nachtgoed zitten zij naast mij, ieder aan een kant. Hun blote voetjes steken uit de pijpen van hun pyjamabroeken. Het licht schijnt op hun gladde, glanzende, ronde hoofdjes. Van bovenaf gezien liggen hun wimpers als zwarte waaiertjes op hun wangen. Het kleintje begrijpt geen woord van het verhaal, zij vraagt alleen iedere vijf seconden: waar ben je? en eist dan dat ik de plaats op de bladzij aanwijs. De oudste is er volledig in, zij zit met aandachtig gebogen hoofd; wanneer ik iets oversla of een zinsdeel meteigen woorden omschrijf, valt zij mij onmiddellijk in de rede en zegt hoe het moet zijn. Het is een geliefde, vaak voorgelezen geschiedenis, ik geloof dat zij die uit het hoofd kent. Zij zou uren kunnen luisteren; het kleintje wordt gauw rusteloos en klimt en springt dan achter ons op het bed heen en weer."

Uit: Zelfportret als legkaart

zondag 3 februari 2013

Theo van Rysselberghe


Peter Manseau

"Ik liet mijn blik gaan over de beroemdheden in het publiek en zei tegen Rachel: 'Ze zijn er wel, maar ze hadden niet ongeïnteresseerder kunnen zijn.'
'Waarom zouden ze hier zijn als ze niet geïnteresseerd waren?'
'Ik heb genoeg van dit soort evenementen meegemaakt om te weten dat dichters om slechts twee redenen lezingen bezoeken: en wel om te beginnen in de hoop dat anderen dan hun eigen voorleesavonden bezoeken, en verder omdat ze vooral hopen dat ze getuige zullen zijn van een geweldige afgang. Moet je die zelfingenomen lachjes op hun gezichten zien. Ik hoor ze hun messen al slijpen.'
'Je wilde dit doen om jezelf iets te bewijzen, Itsik. Zet die andere dichters nu maar uit je hoofd en lees gewoon je werk voor. Meer kun je niet doen.'"

Uit: De bibliotheek van onvervulde dromen

vrijdag 1 februari 2013

Vittorio Reggianini


Augusta de Wit

"Herman legde uit.
   'Ik lees het vers eerst voor, dat zij een begrip krijgen van wat de muziek wil zeggen; en naderhand deel ik den tekst uit. Zoo krijgen menschen die er anders nooit van hooren een heel bezit aan poëzie. Met de wijs onthouden zij vanzelf de woorden. Het gebeurt mij telkens hier en daar zulk een liedje te hooren. Het is een groote voldoening! In Italië zal mijn vriend het vers voorlezen natuurlijk.'"